कस्टडीतल्या कविता २- नामदेव ढसाळ

पकडून चारभिंतींच्या पिंजरयात मला अडकवू्न ठेवलंय
माझा गुन्हा काय ते सांगू शकत नाही मला
आणि माझं मन मुलूखगिरी करतंय
सैनिकांचा पोशाख चढवतंय
गाड्याच्या बैलाला दिली जाते मस्तवाल अंधेरी
तसे त्यांनी मला अंधारात डांबलेय
हरकत नाही:  उद्या जेव्हा बाहेर पडेल
तेव्हा त्यांच्या छाताडावर नाचण्यासाठी
माझ्याकडे बैलाचं बळ असेल
’
- नामदेव ढसाळ