पश्चिमान आकाशाच्या आत्मियतेचे
खंडकाव्यासारखे मेन्टेन्ड लयीचे
लागोपाठ दिवस
अपरिहार्य ठळकपणे
मुद्रित झालेत माझ्यावर
दिवाळीच असं नाही
कोणताही सण असो मला
भरल्या उत्सवात कुणाचीतरी
उमाळून आठव्ण आल्यासारखी होतं
पण हे मी बदलतोय
कडेवरच्या बाळासारखं
चटकन झेपावणं मी सोडलंय
कुठंही
स्वत:पेक्षा कित्येकपट वजनाची
वस्तू नेणारया मुंगीसारखं मी
स्वत:ला ओढून खेचून आणलंय
त्या दिवसांमधून फरफटत
आता चुकूनसुद्धा मला
त्यांचा संसर्ग होता कामा नये
-सलील वाघ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment