पहिल्यांदाच- पु.शि.रेगे

आणि शब्दाचा आधार तुटला होता

तेव्हा पहिल्यांदाच 

मी तिच्याशी बोललो

-अखेरचे, परोपरीचे

अगदी एका क्षणापूर्वी

शब्दाच उमटला नसता

डोळ्यांची वाट मोकळी झाली असती

आणि ते तसेच

तिच्या मांडीत उसवले गेले असते.

पण अचानक एकापुढे एक

त्यांचे वर्ण उभे राहिले

-नाही चतुराई, नाही खळखळ-

चार चौकशा,

आल्यागेल्यांची चुटपुटती नातीं,

लपेटलेली प्रावरणे,

-त्यांतच एक चुकलेला मी,

हरवलेली ती,

आणि पुन्हा पुन्हा भिडणारा

तो अनाग्रही काळ,

ज्याला भूत ना भविष्य

बोलणे झाले तें शब्दाचे

-मी काहीच बोललो नाही

तू बोललीस तरी का?

-पु.शि.रेगे