तिला नाहीयत हात
माझ्यासारखे
न नजरही ठार मेलेली
ती उभीय शोकेसमध्ये स्तब्ध गोठून
माझ्यासारखीच
संस्कृतीचं दगडी वस्त्रं
तिनं घट्ट धरलंय पायात कसंबसं
न दगडी ओठ
घट्ट मिटलेत
माझ्याप्रमाणंच
शहरातल्या बायका वितळतायत
घडतायत व्हीनसच्या मूर्तीत
एक आदिम स्त्री
पाषाण आरोळी ठोकते
आणि शहर कोसळून पडतं
तिच्या पायाजवळ
आभाळ विस्कळीत.
-मलिका अमर शेख
No comments:
Post a Comment