चुकून चुकून कधीतरी डोळ्यांना डोळे
भेटले असतील, नसतील.
चुकून-चुकून कधीतरी चार शब्द
दिले घेतले असतील, नसतील
चुकून-चुकून मधले अचूक उभे करणारे-
असतील-नसतील मधल्या क्षणांचे स्पंदन
स्थिर करणारे
एकामागून एक कवचे निघळून मनासारख्या
नितळ संगमरवराचे घडलेलें ते शिल्प
त्याचे अस्तित्व हेच सर्वस्व. जोखीम जपून ठेवायची.
त्याचे दर्शन हीच शिक्षा. मुकेपणाने सोसायची.
- इंदिरा संत
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment