कवळ्या हातीं
शरीर थोडे
व्यस्त वाकले
कोरे बिलवर
होऊन ओले
खळकन किंणता
किंचीत टिचले..
खरें सांगतो
झरयात तेव्हा
आम्ही नुसतें
अमुचे केवळ
प्रतिबिंबच की
झुलत पाहिलें
-पुरुषोत्तम पाटिल
निखळ, खऱ्याखुऱ्या कविता पूर्ण समजायच्याही कितीतरी आधी आपल्याशी संवाद साधतात
याच ’त्या’ कविता
या ब्लॉगवरील कविता कॉपी-पेस्ट करता येणार नाहीत.
No comments:
Post a Comment