आणि अचानक
सगळे कसे होते
अगदी तसेच
त्या वेळचेच
वळणावळणातून
डोकावणारी हिरवळ,
उनाड पाकोळ्या,
आळसावलेले दगड,
आपल्यातच गुरफटलेली
ऊनभटक झाडे,
मधेच फ़ुरफ़ुरणारा वारा,
कुठून तरी
त्याला साद देणारा
तो दूरचा कवडा.
सगळे कसे अगदी तसेच
- माझ्यासकट.
आणि
मी हे पाहणारा
त्या मला
-त्यांच्यासकट.
-पु. शि. रेगे
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment