पृथ्वीची फिरती कडा चाटून
कवितेची ओळ येते
आणि आयुष्यातील एक दिवस
दानासारखा मागून नेते.
स्वत:पासून दूर जाता येते
आरशापर्यंत तेवढेच
हे शरीर आयुष्याने बांधलेले
त्या सूत्रालाही अदृश्य खेच
उभा जन्म पाठीमागचा उगाच
सूर्योदयाचा डोंगर वाटतो
पण संपूर्ण कवितेच्या शोधातील
तोही एक सूर्यास्तच असतो
-आरती प्रभू
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
thanks!
ReplyDeletePasting a link. You might like it. Some poetry translations : http://asanyfuleknow.blogspot.in/
Anytime Yogik!
ReplyDeleteAnd you were right. Some of the posts are intriguing. Thanks for sharing!