माझीया मनाच्या
अकस्मात येते
एक प्रचंड लाट
अन क्षणार्धात
घेते ती कवेंत
अंबराच्या झुंबरांना
...वाटतं
असंच
पडावं बाहेर
नि
यावं फ़िरुन
ब्रम्हांडाच्या
नाक्यावरुन!
-सदानंद
रेगे
निखळ, खऱ्याखुऱ्या कविता पूर्ण समजायच्याही कितीतरी आधी आपल्याशी संवाद साधतात
याच ’त्या’ कविता
या ब्लॉगवरील कविता कॉपी-पेस्ट करता येणार नाहीत.
No comments:
Post a Comment