’त्या’ कविता: कळी कळी वेचताना- शांता शेळके

कळी कळी वेचताना- शांता शेळके

कळी कळी वेचताना अशी संध्याकाळ झाली
घराकडे वळणारी वाट अंधारी बुडाली
सर्पापरी वेटाळतें पायां वाटेचें वळण
नामरुपहीन वृक्ष उभे भीती पांघरुन

आंतबाहेर दाटून आल्या घनदाट छाया
चुकलेल्या गुरापाशी जीव लागे हंबराया
कळी कळी वेचतांना वेळ गेलीसे टळून
आता याच्यापुढे कधीं हार व्हायचा गुंफ़ून?

-शांता शेळके

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

या ब्लॉगवरील कविता कॉपी-पेस्ट करता येणार नाहीत.

तुम्हां वाचकमंडळींना या कविता विनासायास, कुठलेही कष्ट न घेता आंतरजालावर एकाच ठिकाणी उपलब्ध करुन देण्याच्या बदल्यात तुम्ही किमान कवितांच्या बाबतीत तरी कॉपी-पेस्टची अंगवळणी पडलेली सवय बाजूला ठेवावी असे संग्राहकाला वाटते.

कविता सरसकट कॉपी-पेस्ट करणं टाळा.

सुमारे चारशेच्यावर कविता टा‌इप करताना संग्राहकाने इन्व्हेस्ट केलेला वेळ, श्रम याचसाठी आहेत, की तुम्ही या उत्तमोत्तम कविता वाचाव्यात, त्यांचा आनंद घ्यावा.

काही शंका असल्यास कमेंट लिहा, प्रश्न विचारा- त्यांची उत्तरं देण्याचा यथाशक्ती, यथामती प्रयत्न केला जा‌ईल.

आणि,

एखादी कविता तुमच्या संग्रही असावी असं वाटलं तर ती लिहून काढा, टा‌इप करा. कवितेचं ते खरंखुरं हस्तांतरण असेल.

कॉपी-पेस्टचा शॉर्टकट चोखाळू नये.

तुम्ही रसिक आहात, तुमच्याकडून हे अपेक्षित नाही.