मध्यान्हीच्या मनात येते-
आत्म्याची ऐकावी घरघर;
पाप्याशी एकांत करावा
ज्वाळांच्या जळत्या शेजेवर.
मध्यान्हीच्या मनात येते-
घट्ट धरावे अवघड जागी;
उभें जिवाला पिंजित न्यावे;
नग्न करावे भाव अभागी.
मध्यान्हीच्या मनात येते-
सूड असा दिवसाचा आपण
घ्यावा; आणिक जखम करावी
जिथे उमगतिल बुजलेले वण.
मध्यान्हीच्या मनात येते-
आणिक होते तेच खरोखर!
या पाप्याची रात्र सरेना
दिवस जरी आला डोक्यावर.
-विंदा करंदीकर
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment